Decyzją władz miasta z połączenia WKS 42 PP ( silna sekcja piłki nożnej ) i KS Związku Młodzieży Wiejskiej ( silna sekcja lekkoatletyczna ) powstaje Białostocki Klub Sportowy Jagiellonia. Dokładnie nie wiadomo kto był twórcą nazwy, barw i emblematu klubowego czyli słynnej „J”. Nazwa nie jest przypadkowa, związana była z historią regionu, którego losy przeplatały się z panowaniem Jagiellonów, dziejami Wielkiego Księstwa Litewskiego i losami przedrozbiorowej Rzeczypospolitej.

W przedwojennej Jagiellonii prym wiedli lekkoatleci którzy zdobywali medale mistrzostw Polski. Reprezentowali też barwy Polski na arenach całego Świata. Obok lekkoatletów sukcesy odnosili też Jagiellończycy uprawiający inne dyscypliny sportu. Sekcją mogącą poszczycić się medalami na arenie krajowej była sekcja bokserska, w której na uwagę zasługują takie nazwiska jak Stanisław Górecki, Władysław Maj, Bronisław Piotrowicz. Ten pierwszy dwukrotnie w krajowym championacie toczył zacięte boje ze słynnym wicemistrzem Europy – Antonim Czortkiem. Górą był w nich rywal białostoczanina, jednak zdarzało się i tak, iż medaliści mistrzostw Starego Kontynentu musieli uznać wyższość Jagiellończyków. Tak było w listopadzie 1935 roku kiedy to w towarzyskim meczu reprezentacji Białegostoku i Warszawy w wadze lekkiej utalentowany Władysław Maj wygrał na punkty ze srebrnym medalistą ME – Władysławem Forlańskim.